آیرودینامیک هواپیما

آیرودینامیک – بخش اول : چهار نیروی وارد بر هواپیما در طول پرواز و بردارهای مربوطه

به نام خدا

در طول پرواز چهار نیرو بر هواپیما وارد می شود که این چهار نیرو عبارتند از : 1- نیروی وزن 2- نیروی لیفت (بَرا یا بالابرنده) 3- نیروی پیشران یا جلوبرنده 4- نیروی دِرَگ (پسا یا مقاومت هوا)

تعریف نیروی وزن


یک هواپیما مانند تمام اجسام دارای جرم می باشد. وقتی که هواپیما بر روی زمین به صورت ساکن قرار دارد فقط یک نیرو به واسطه ی جاذبه ی زمین به آن وارد می شود. این نیرو، نیروی وزن نام دارد. به طور کلی نیروی وزن به دلیل نیروی گرانشی یا نیروی جاذبه ی زمین به هواپیما وارد می شود. این نیرو در تمام مدت به صورت عمودی و رو به پایین بر روی هواپیما اثر می گذارد.

تعریف نیروی لیفت (نام های دیگر آن بَرا یا بالابرنده می باشد) :



برای کنده شدن یک هواپیما از روی زمین حتما باید نیروی لیفت یا بالابر ایجاد شود. لیفت نیرویی در جهت بالا است که بر اثر جریان هوا در سطح بالایی و پایینی بال به وجود می آید. نیروی لیفت نیروی کلیدی آیرودینامیک می باشد. لیفت نیرویی است که بر خلاف جهت نیروی وزن عمل می کند. در یک پرواز وقتی نیروی لیفت و وزن با هم برابرند هواپیما در حالت تعادل و توازن قرار دارد. در این حالت اگر دیگر فاکتورهای آیرودینامیکی هواپیما ثابت باشد و تغییر نکند هواپیما نه به ارتفاعش افزوده خواهد شد و نه از ارتفاعش کم خواهد شد چرا که هر دو نیرو با هم برابرند.

تعریف نیروی تراست (نام های دیگر آن پیشران یا جلوبرنده می باشد) :


برای ایجاد نیروی لیفت هواپیما باید به سمت جلو رانده شود تا هوا در سطح بالایی و پایینی بال جریان داشته باشد و اختلاف فشار بین دو سطح ایجاد شود و هواپیما از روی زمین بلند شود. نیروی تراست یا پیشران یک نیروی جلوبرنده و رو به جلو است که توسط موتور ایجاد می شود و هواپیما را به جلو می راند.

تعریف نیروی دِرَگ (نام هام دیگر آن نیروی پَسا یا مقاومت هوا می باشد) :

در خلاف جهت تراست، نیروی درگ یا پسا قرا دارد که یک نیروی در جهت عقب است. این نیرو توسط برخورد مولکول های هوا به هواپیما حاصل می شود که باعث محدود کردن سرعت هواپیما می شود.

آیرودینامیک – بخش اول : چهار نیروی وارد بر هواپیما در طول پرواز و بردارهای مربوطه

به نام خدا

در طول پرواز چهار نیرو بر هواپیما وارد می شود که این چهار نیرو عبارتند از : 1- نیروی وزن 2- نیروی لیفت (بَرا یا بالابرنده) 3- نیروی پیشران یا جلوبرنده 4- نیروی دِرَگ (پسا یا مقاومت هوا)

تعریف نیروی وزن


یک هواپیما مانند تمام اجسام دارای جرم می باشد. وقتی که هواپیما بر روی زمین به صورت ساکن قرار دارد فقط یک نیرو به واسطه ی جاذبه ی زمین به آن وارد می شود. این نیرو، نیروی وزن نام دارد. به طور کلی نیروی وزن به دلیل نیروی گرانشی یا نیروی جاذبه ی زمین به هواپیما وارد می شود. این نیرو در تمام مدت به صورت عمودی و رو به پایین بر روی هواپیما اثر می گذارد.

تعریف نیروی لیفت (نام های دیگر آن بَرا یا بالابرنده می باشد) :



برای کنده شدن یک هواپیما از روی زمین حتما باید نیروی لیفت یا بالابر ایجاد شود. لیفت نیرویی در جهت بالا است که بر اثر جریان هوا در سطح بالایی و پایینی بال به وجود می آید. نیروی لیفت نیروی کلیدی آیرودینامیک می باشد. لیفت نیرویی است که بر خلاف جهت نیروی وزن عمل می کند. در یک پرواز وقتی نیروی لیفت و وزن با هم برابرند هواپیما در حالت تعادل و توازن قرار دارد. در این حالت اگر دیگر فاکتورهای آیرودینامیکی هواپیما ثابت باشد و تغییر نکند هواپیما نه به ارتفاعش افزوده خواهد شد و نه از ارتفاعش کم خواهد شد چرا که هر دو نیرو با هم برابرند.

تعریف نیروی تراست (نام های دیگر آن پیشران یا جلوبرنده می باشد) :


برای ایجاد نیروی لیفت هواپیما باید به سمت جلو رانده شود تا هوا در سطح بالایی و پایینی بال جریان داشته باشد و اختلاف فشار بین دو سطح ایجاد شود و هواپیما از روی زمین بلند شود. نیروی تراست یا پیشران یک نیروی جلوبرنده و رو به جلو است که توسط موتور ایجاد می شود و هواپیما را به جلو می راند.

تعریف نیروی دِرَگ (نام هام دیگر آن نیروی پَسا یا مقاومت هوا می باشد) :

در خلاف جهت تراست، نیروی درگ یا پسا قرا دارد که یک نیروی در جهت عقب است. این نیرو توسط برخورد مولکول های هوا به هواپیما حاصل می شود که باعث محدود کردن سرعت هواپیما می شود.